Strona główna 
Mapa strony
Dnia 2 kwietnia grupa „Misiów” w ramach Międzynarodowego Dnia Książki dla Dzieci odwiedziła Bibliotekę Raczyńskich - Filię nr 56 na ulicy Galileusza 8.
O pracy w bibliotece, możliwości wypożyczania książek, sposobie korzystania z nich opowiedziała nam P. Alina Rybicka. Zachęciła dzieci do zapisania się wraz ze swoimi rodzicami do biblioteki. P. Ania Rodziak - mama i Filip w dniu dzisiejszym zapisali się do biblioteki. Filip wypożyczył książki o owadach, którymi bardzo się interesuje. Mamy nadzieję, że zdobytymi wiadomościami podzieli się ze swoimi nauczycielkami i przyjaciółmi z grupy.
W ramach akcji "CAŁA POLSKA CZYTA DZIECIOM"
- P. Anna Rodziak mama Filipa przeczytała nam opowiadanie pt. „O lwie co chciał być myszką” z książki Czesława Janczarskiego „Bajki Misia Uszatka”
- P. Ola przeczytała wiersz Juliana Tuwima pt: „Lokomotywa”
- P. Ania przeczytała opowiadanie pt. „Bajka o dniach tygodnia” również z książki Czesława Janczarskiego „Bajki Misia Uszatka”
Potem dzieci miały możliwość samodzielnego wyboru różnych książek z zasobów biblioteki. Były zachwycone tym spotkaniem i możliwością oglądania nowych ciekawych książek. Mamy nadzieję, że propagowanie czytania bajek w naszym przedszkolu przez rodziców i inne chętne osoby pozwolą nam wychować młodych, żądnych wiedzy czytelników.
Międzynarodowy Dzień Książki dla Dzieci – święto obchodzone co roku 2 kwietnia, w dzień urodzin duńskiego baśniopisarza Hansa Christiana Andersena. Dzień ten ma na celu rozpowszechnienie książek dla dzieci oraz wspieranie czytania przez najmłodszych.
Święto zostało ustanowione w 1967 roku przez Międzynarodową Izbę ds. Książek dla Młodych Ludzi (IBBY). Od tamtej pory, co roku, gospodarzem święta jest inne państwo.
Polska była organizatorem w 1979 roku.
W Polsce od 2001 roku odbywa się akcja społeczna „Cała Polska czyta dzieciom”. Ma ona za zadanie uświadomienie społeczeństwa, jak ważne dla dzieci jest poznawanie świata książek. Ma na celu zachęcenie rodziców do czytania książek swoim dzieciom.
ur. 2 kwietnia 1805 , zm. 4 sierpnia 1875 duńskipisarz i poeta, najbardziej znany ze swej twórczości baśniopisarskiej.
Co roku inny kraj jest gospodarzem tego dnia, projektując i rozsyłając plakat z mottem. Polska była gospodarzem tego dnia w roku 1980, motto „Książka moim oknem na świat” wymyślił Wojciech Żukrowski, a sam plakat projektował Jerzy Czerniawski.
W tym roku gospodarzem dnia jest Irlandia, plakat projektowała Niamh Sharkey, a autorką „Listu do dzieci całego świata” jest Siobhan Parkinson. Tekst listu, w tłumaczeniu Katarzyny Ryrych, brzmi następująco:
List do dzieci świata
Międzynarodowy Dzień Książki dla Dzieci
Czytelnicy zawsze pytają pisarzy jak to się dzieje, że piszą swoje historie…skąd przychodzą pomysły? Z mojej wyobraźni, odpowiada autor. Aha, odpowiadają czytelnicy. Ale gdzie jest ta wyobraźnia? Co to jest takiego? I czy każdy to ma?
No tak.. odpowiada pisarz, to jest w mojej głowie, i to składa się z obrazów i słów i wspomnień i śladów innych historii i słów i fragmentów rzeczy i melodii i myśli i twarzy i potworów i kształtów i słów i fal i tajemnic i pejzaży i słów i i zapachów i uczuć i kolorów i rymów i kliknięć i szelestów i smaków i wybuchów energii i zagadek i podmuchów wiatru i słów… I to wszystko razem miesza się i śpiewa, i kręci jak w kalejdoskopie i płynie i siedzi i myśli i drapie się po głowie.
Oczywiście, każdy ma wyobraźnię, inaczej nie moglibyśmy śnić. Ale każda wyobraźnia składa się z czegoś innego. Wyobraźnia kucharza ma najwięcej smaku, malarza najwięcej kolorów i kształtów. A pisarza jest pełna słów.
Wyobraźnia czytelnika i słuchacza opiera się również na słowach. Wyobraźnia pisarza wiąże słowa, nadaje kształt pojęciom, składa dźwięki i kształty i charaktery i wydarzenia w historię a historia składa się z niczego innego jak ze słów, batalionu słów maszerujących przez stronice. Następnie przychodzi czytelnik i strony ożywia. Słowa pozostają na stronie, ale w głowie czytelnika nabierają kształtów I historia zaczyna się dziać właśnie tam, tak jak uprzednio w głowie pisarza.
Dlatego czytelnik jest równie ważny jak pisarz. Każda jedna historia ma jednego pisarza, ale istnieją miliony czytelników, tych którzy mówią w jego języku lub używają języków obcych, na które książka została przetłumaczona. Bez pisarza książka nigdy by się nie narodziła, ale bez czytelników nie ożyłaby.
Każdy czytelnik ma coś wspólnego z drugim odbiorcą tej samej opowieści. Osobno i wspólnie odtwarzają historię w swojej wyobraźni, ten akt jest zarówno prywatny jak i publiczny, indywidualny i wspólny, osobisty i międzynarodowy. To jest coś, co człowiek robi najlepiej…
Czytajcie !
